بازیگرانی که خودشان را جای یاران امام حسین (ع) گذاشتند
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۲۳۲۸
علی فراهانی صدر، کارگردان مجموعه نمایشی «جرس» شبکه دو سیما در پاسخ به این سوال که چقدر ساخت کارهای نمایشی به نسبت برنامههای گفتگو محور مذهبی تاثیرگذار است، گفت: تا الان در کارهای مذهبی برنامههای ریلیتی شو و نمایشی نداشتیم. گاهی ما میخواهیم در برنامه یک محتوایی را به مخاطب منتقل کنیم. گاهی هم میخواهیم گفتگو را جذاب کنیم و گفتگو را به سمت نمایش ببریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فراهانی صدر ادامه داد: در مجموعه نمایشی «جرس» تلاش کردیم بازیگران نکاتی را که درباره شخصیتهای یار اباعبدالله بوده، آماده کنند و در بخشهای مختلف نمایش معرفی کنند. یعنی برنامه صرفاً گفتگو محور نباشد.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که حتی بازیگران برای دعوت به نقش یار امام حسین (ع) با چالش روبه رو بودند، توضیح داد: ما در برنامه بازیگری داشتیم، که برنامه را دید، ولی قبول نکرد نقش داده شده را بازی کند و گفت این کار سختی است.
به گفته وی، اگر ما بخواهیم برای هر بازیگری نقش تعریف کنیم، باید پیش تولید داشته باشیم و دورخوانی شود، تا بازیگر بتواند به آن نقش نزدیک شود. ما به بازیگرها قول میدادیم، که حتی میتوانند برای اجرا کاغذ دست بگیرند و لزوماً نیاز نبود کل نمایشنامه را حفظ کنند. در قسمتهای آقایان جعفر دهقان و سیروس کهورینژاد با کاغذ اجرا صورت گرفت. ما خیلی در «جرس» میزانسن نمیدادیم، یا بهطور دقیق نمیخواستیم نمایشی را اجرا کنند. برای همین در مدت دو سه ساعتی که همراه ما بودند، میتوانستند نمایشنامه را حفظ کنند و بعد از تمرین کوتاه اجرا کنند.
فراهانی صدر با بیان اینکه این نوع اجرا برای بازیگرها هم جذاب بود، افزود: در این برنامه به دنبال تله تئاتر برای بیننده نبودیم. «جرس» برنامه ریلیتی شو و نمایشی است. ما اگر بخواهیم تله تئاتر بسازیم، میزانسن داده میشود و دیالوگها باید مانند نمایشنامه اجرا شود. یعنی تا حدودی از بداههگویی فاصله میگیریم. جای دوربینها تغییر میکند و تلاش میکنیم نمایش را به فیلم نزدیک کنیم. علاوهبر آن تمرین برای آن نمایشنامه درنظر گرفته میشود. درحالی ما نمیخواستیم چنین پیش تولیدی داشته باشیم.
کارگردان مجموعه نمایشی «جرس» با بیان اینکه هر قسمت برنامه اجرا شد، تا بازیگر در انتهای نمایش بگوید چه حسی از شخصیت داستان گرفته است، بیان کرد: درحالی که اگر برای بازی در هر نقشی پیش تولید گذاشته میشد، خواهناخواه حس بازیگر به آن شخصیت کمرنگ میشد. یعنی بازیگر بیشتر به سمت تکنیکی کار کردن حرکت میکرد. در انتها هم از بازیگر میپرسیدیم زهیر شدن، حر شدن و ... سخت است؟
وی در پاسخ به این سوال که تعداد کاتهای برنامه به یکی دوتا هم میرسید؟ گفت: بعضی جاها بازیگرها دوست داشتند دوباره آن نقش را اجرا کنند. چون بازیگر از اجرایش راضی نبود و از ما میخواست دوباره ضبط آن صحنه از سر گرفته شود. ما دستشان را در این زمینه باز گذاشتیم. ولی تمام تلاشمان این بود که برنامه بدون کات ضبط شود و بخش نمایشیمان کاتهای کمتری داشت.
فراهانی صدر درباره تعداد کم بازیگران خانم که در صف یاران امام حسین (ع) بودند، خاطرنشان کرد: یک روز مانده به شروع برنامه دو نقش خانم اضافه کردیم. مثلاً نمایشنامه جناب زهیر نوشته شده بود، ولی من دیدم که همسر ایشان هم برای پیوستن همسرش به همراهی امام حسین (ع) نقش کلیدی داشت. بله، تعداد خانمها کم بود.
این کارگردان ادامه داد: از طرفی، ما میخواستیم نقش اصحاب امام حسین (ع) را در عاشورا بازی کنیم، بخصوص اصحابی که به جنگ با لشکر کفر رفته بودند. مسلماً تعداد یاران امام حسین (ع) خیلی بیشتر است، ولی اضافه شدن این تعداد خانم هم نزدیک شروع برنامه بود. قطعاً اگر حدود یک ماه پیش تولید و یک ماه پژوهش داشتیم، میتوانستیم تعداد بیشتری از خانمها را داشته باشیم.
وی با بیان اینکه اکثر بازیگرها قبل از رفتن روی صحنه مضطرب میشدند، تصریح کرد: چون پیش تولید نداشتند و اکثر بازیگرهای ما هم بازیگرهای تمرینی بودند. حتی یکی دو نفرشان اشاره کردند بدون تمرین اجرا میکنند. ولی به تیم برنامهسازی اعتماد داشتند و میدانستند اگر یک قسمتی را دوست نداشتند، آن قسمت حذف میشود.
مجموعه نمایشی «جرس» در ۱۰ قسمت به معرفی ۱۰ نفری که در واقعه عاشورا حضور داشتند و در نهایت جزو یاران اباعبدالله الحسین (ع) شدند، پرداخت.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیونمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: یاران امام حسین کربلا برنامه نمایشی مجموعه نمایشی فراهانی صدر امام حسین پیش تولید بازیگر ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۲۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصههای رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»